Την κορην του Ουρανού την άγνήν προσκαλώ, την θέμιν με τον καλόν πατέρα, το νέον βλαστάρι της Γης την κόρην πού έχει πρόσωπον σαν άνθος,
πού πρώτη έδειξε εις τους ανθρώπους το ιερόν μαντείον
εις τον κρυψώνα των Δελφών και απέδιδε το δίκαιον εις τους θεούς εις τον ναόν του Απόλλωνος, ότε έβασίλευεν εις τους Δελφούς αυτή πού και τον Φοίβον τον άνακτα εδίδαξε τα δίκαια συ ή έχουσα όλας τάς τιμάς, με την λαμπράν μορφήν, ή σεβαστή, πού περιπλανασαι κατά την νύκτα διότι πρώτη εσύ εφανέρωσες εις τους ανθρώπους τάς αγίας ιεροτελεστίας και επευφημούσες τον άνακτα κατά τάς βακχικάς νύκτας διότι από σένα προέρχονται αι τιμαί των θεών καί τα άγια μυστήρια.
Αλλά, μακαρία, είθε να ελθης χαρούμενη με ευφρόσυνον διάθεσιν
εις τάς ιεράς μυστηριακάς τελετουργίας, που γίνονται για σε, ώ κόρη.
Οὐρανόπαιδ᾽ ἁγνὴν καλέω Θέμιν εὐπατέρειαν, Γαίης τὸ βλάστημα, νέην καλυκώπιδα κούρην, ἣ πρώτη κατέδειξε βροτοῖς μαντήιον ἁγνὸν Δελφικῶι ἐν κευθμῶνι θεμιστεύουσα θεοῖσ<ι> Πυθίωι ἐν δαπέδωι, ὅθι Πύθων ἐμβασίλευεν· ἣ καὶ Φοῖβον ἄνακτα θεμιστοσύνας ἐδίδαξε· πάντιμ᾽, ἀγλαόμορφε, σεβάσμιε, νυκτιπόλευτε· πρώτη γὰρ τελετὰς ἁγίας θνητοῖς ἀνέφηνας, βακχιακὰς ἀνὰ νύκτας ἐπευάζουσα ἄνακτα· ἐκ σέο γὰρ τιμαὶ μακάρων μυστήριά θ᾽ ἁγνά. ἀλλά, μάκαιρ᾽, ἔλθοις κεχαρημένη εὔφρονι βουλῆι εὐιέρους ἐπὶ μυστιπόλου τελετὰς σέο, κούρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου