(35) Ορφικός ύμνος Λητούς (θυμίαμα σμύρναν)

Ω Λητώ με τα γαλάζια πέπλα, συ ή θεά πού εγέννησες δίδυμα, σεμνή, κόρη του Κοίη, (Κοιαντίς). βασίλισσα, πού σου απευθύνουν πολλές παρακλήσεις.
πού σου έτυχε να έχης με τον Δία γόνιμον τοκετόν ωραίων τέκνων, αφού συ εγέννησες και τον Φοίβον (τον Απόλλωνα) και την Άρτεμιν, πού εκτοξεύει βέλη αυτήν μεν εις την Ορτυγίαν εκείνον δε (τον Φοίβον) εις την βραχώδη Δήλον, άκουσε με θεά δέσποινα, και με ευμενή καρδιά έλα εις την τελετουργίαν, πού είναι αφιερωμένη εις όλους τους θεούς, και φέρε μας γλυκό τέλος.

 

Λητὼ κυανόπεπλε, θεὰ διδυματόκε, σεμνή, Κοιαντίς, μεγάθυμε, πολυλλίστη βασίλεια, εὔτεκνον Ζηνὸς γονίμην ὠδῖνα λαχοῦσα, γειναμένη Φοῖβόν τε καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν, τὴν μὲν ἐν Ὀρτυγίηι, τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι, κλῦθι, θεὰ δέσποινα, καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν᾽ ἐπὶ πάνθειον τελετὴν τέλος ἡδὺ φέρουσα.