«Ἀρετὰ πολύμοχθε γένει βροτείωι,
καρπὸν ἰσαθάνατον χρυσοῦ τε κρείσσω
σεῦ δ᾽ ἕνεκεν ὁ δῖος Ἡρακλῆς Λήδας τε κοῦροι
πόλλ᾽ ἀνέτλασαν ἐν ἔργοις
σὰν ἀγρεύοντες δύναμιν.
σοῖς τε πόθοις Ἀχιλεὺς Αἴας τ᾽ Ἀίδαο δόμους ἦλθον·
σᾶς δ᾽ ἕνεκεν φιλίου μορφᾶς Ἀταρνέος
ἔντροφος ἀελίου χήρωσεν αὐγάς.
τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις
ἀθάνατόν τέ μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι,
Μναμοσύνας θύγατρες, Διὸς
ξενίου σέβας αὔξουσαι φιλίας τε γέρας βεβαίου».
Αγάπη , Συγχώρεση , Δικαιοσύνη , Προσαρμοστικότητα , Κατανόηση , Φιλαλληλία ,
Αλληλοβοήθεια , Τόλμη , Επιμονή , Σωφροσύνη , Φιλελευθερία , Δημοκρατική Σκέψη ,
Μέτρο στην Σκέψη και την Πράξη , Εγκράτεια , Φιλοπατρία ,
Ευγένεια , Ομόνοια , Φιλοτεχνία , Οργάνωση , Τακτικότητα , Ευθύτητα ,
Τιμιότητα , Υπομονή , Επιμέλεια , Ευγενής Αμιλλα , Φιλομάθεια , Καλοπροαίρεση , Καλοπιστία
Δημιουργική Επιφυλακτικότητα , Κριτική Σκέψη , Μετριοπάθεια , Ολιγάρκεια , Αυτάρκεια ,
Ειλικρίνεια , Σωφροσύνη , Ολιγολογία , Ομοθυμία , Ειρηνική Διάθεση , Διαλλακτικότητα κ.α.
Όταν όμως αξιωθής και φθάσεις στο άκρο, εύκολος είναι έπειτα, αν κι έχη πάντα κόπους.»
(Σόλων ο Αθηναίος) «Αρετήν επαίνει.» Δελφ. Παρ.
(Θαλής ο Μιλήσιος) «Κακίας απέχου.» Δελφ. Παρ.
«Αρετή, που των θνητών
το γένος με μόχθους πολλούς σε κατακτά,
θήραμα κάλλιστον βίωι,
της ζωής κάλλιστο
θήραμα,
σᾶς πέρι, παρθένε, μορφᾶς
για την δική σου όψη, παρθένε,
καὶ θανεῖν ζηλωτὸς ἐν Ἑλλάδι πότμος
καὶ πόνους τλῆναι μαλεροὺς ἀκάμαντας·
κι η αντοχή σε κόπους
φοβερούς και ακάματους
τοῖον ἐπὶ φρένα βάλλεις
κι η αντοχή σε κόπους
φοβερούς και ακάματους
Τόσο πολύτιμος είναι ο
καρπός που τρέφεις μέσα στον νου,
ισαθάνατος, από το χρυσό
ανώτερος
καὶ γονέων μαλακαυγήτοιό θ᾽ ὕπνου.
κι από τους γονείς κι
από τον ύπνο που μαλακώνει τα μάτια.
Για χάρη σου του Δία, ο
Ηρακλής, της Λήδας οι γιοί
πολλά υπέφεραν στους
άθλους τους,
τη δύναμη σου
θηρεύοντας,
από πόθο για σένα ο
Αχιλλεύς και ο Αίας πήγαν στα δώματα του Άδη.
Για την δική σου αγαπημένη μορφή, του
Αταρνέως
το θρέμμα έχασε του
ήλιου το φώς.
Για αυτό και του αξίζει
ο ύμνος των έργων του
κι αθάνατο θα τον κάνουν
οι Μούσες,
της Μνημοσύνης οι κόρες,
που ψέλνουν το σέβας του ξένιου Δία και το βραβείο της
σταθερής φιλίας».
ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ.Αγάπη , Συγχώρεση , Δικαιοσύνη , Προσαρμοστικότητα , Κατανόηση , Φιλαλληλία ,
Αλληλοβοήθεια , Τόλμη , Επιμονή , Σωφροσύνη , Φιλελευθερία , Δημοκρατική Σκέψη ,
Μέτρο στην Σκέψη και την Πράξη , Εγκράτεια , Φιλοπατρία ,
Ευγένεια , Ομόνοια , Φιλοτεχνία , Οργάνωση , Τακτικότητα , Ευθύτητα ,
Τιμιότητα , Υπομονή , Επιμέλεια , Ευγενής Αμιλλα , Φιλομάθεια , Καλοπροαίρεση , Καλοπιστία
Δημιουργική Επιφυλακτικότητα , Κριτική Σκέψη , Μετριοπάθεια , Ολιγάρκεια , Αυτάρκεια ,
Ειλικρίνεια , Σωφροσύνη , Ολιγολογία , Ομοθυμία , Ειρηνική Διάθεση , Διαλλακτικότητα κ.α.
Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ.
(Ησίοδος) «Στον δρόμο της Αρετής οι θεοί έβαλαν από την αρχή του, τον ιδρώτα. Δρόμος στενός και ανηφορικός και δύσβατος φέρει σ’αυτήν σαν ξεκινάς.
(Σόλων ο Αθηναίος) «Αρετήν επαίνει.» Δελφ. Παρ.
(Θαλής ο Μιλήσιος) «Κακίας απέχου.» Δελφ. Παρ.
(Χείλων ο Λακεδαιμόνιος) «Η Αρετή φέρνει φήμη στους ζωντανούς, δόξα στους νεκρούς και αθανασία στους ουράνιους.»
(Αριστείδης) «Αρετή δε, κ αν θάνη τις, ουκ απόλλυνται.» Η Αρετή δεν χάνεται μετά τον θάνατο του ανθρώπου.
(Πίνδαρος) «Αρετά επαινούμενα δένδρον ως αέξεται.» Η Αρετή όταν επαινείται, αυξάνει σαν δένδρο.
(Αριστοτέλης) «Αρετή εστί δύναμις ευεργετική πολλών και μεγάλων και πάντων περί πάντα». Η Αρετή, είναι δύναμη δημιουργική πολλών και μεγάλων πράξεων, και
ωφελεί τους πάντες σε οτιδήποτε.
ωφελεί τους πάντες σε οτιδήποτε.
(Ζήνων ο Κιτιεύς) «Αρετή,πάντη τελείωσις .»
(Στωικοί) «Ομολογουμένως τη φύσει ζην όπερ εστί κατ αρετήν ζην άγει γαρ προς ταύτην η φύσις» Να ζης σε απόλυτη αρμονία προς τη φύση.αυτό ακριβώς είναι το να
ζης σύμφωνα με την αρετή. Διότι η φύσις οδηγεί προς αυτήν.
ζης σύμφωνα με την αρετή. Διότι η φύσις οδηγεί προς αυτήν.
(Ευριπίδης) «Νόμισμα είναι κι η Αρετή. και θα ‘πρεπε να είχε συναλλαγματική αξία».
(Ευριπίδης) «Αρετή βαίνει δια μόχθων.» Η Αρετή προχωρεί με μόχθους.
(Ισοκράτης) «Αρετή, ουδέν κτήμα σεμνότερον ουδέ βεβαιότερον»
(Αντισθένης) «Αρετή διδακτή εστί»
(Ξενοφών) «Εγώ η Αρετή συνυπάρχω προς τους Θεούς και του ανθρώπους. χωρίς εμέ κανένα καλό έργο δεν γίνεται.
Τιμώμαι δε πάρα πολύ και από τους Θεούς και από τους ανθρώπους….ευμενής συμπαραστάτης, εγώ, των ικετών, εγώ είμαι η ακαταπόνητη εμπνευστής των ειρηνικών, φιλόπονων έργων
και κρίκος που δένει την φιλία.
Τιμώμαι δε πάρα πολύ και από τους Θεούς και από τους ανθρώπους….ευμενής συμπαραστάτης, εγώ, των ικετών, εγώ είμαι η ακαταπόνητη εμπνευστής των ειρηνικών, φιλόπονων έργων
και κρίκος που δένει την φιλία.
Ο ύπνος για τους φίλους μου είναι γλυκός, παρά για εκείνους που αδρανούν…
Και χάρις σ’εμένα οι νέοι απολαμβάνουν τους επαίνους των πρεσβυτέρων,
και οι πρεσβύτεροι αγάλλονται με τις τιμές που τους αποτίουν οι νέοι».
και οι πρεσβύτεροι αγάλλονται με τις τιμές που τους αποτίουν οι νέοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου