(2) Ορφικό ύμνος Προθυραίας (θυμίαμα στύρακα)

Άκουσε με ώ πολυσέβαστη θεά. πού έχεις πολλά ονόματα, καί πού είσαι βοηθός στα κοιλοπονήματα καί με γλυκύτητα προσβλέπεις στις λεχώνες συ ή σωτηρία των θηλυκών, πού μόνον εσύ αγαπάς τα παιδιά, και είσαι φιλόφρων συ επιταχύνεις τον τοκετό καί προσέρχεσαι βοηθός των ανθρώπων στις λύπες των ως Προθυραία (ως προοτάτις της θύρας του σπιτιού).
Σύ είσαι φύλαξ καί ευπρόσιτος (καταδεκτική) καί αγαπάς να τρέφης ζώα καί εις όλους είσαι προσηνής (ήπια). Σύ προστατεύεις τάς οικίας όλων καί χαίρεσαι στά συμπόσια. Λύεις τάς ζώνας (των γυναικών) καί είσαι αφανής (δεν φαίνεσαι), άλλ’ όμως φαίνεσαι (εκδηλώνεσαι) εις όλα τα έργα, καί συμπάσχεις για το κοιλοπονήματα (των γυναικών) καί χαίρεσαι. όταν ο τόκε-τος είναι εύκολος και γρήγορος. ΕΙσαι ή Ειλείθυια. πού λύεις τους πόνους, σε φοβερές ανάγκες. Διότι μόνον εσένα προσκαλούν οι λεχώνες για ανακούφιση της ψυχής των. Διότι εσύ κάνεις (τις γυναίκες) να λησμονήσουν τις στενοχώριες από τους τοκετούς
Ώ ‘Αρτεμι Είλείθυια και σεβαστή Προθυραία. Ακουσε με μακαρία και δίδε απογόνους και να είσαι βοηθός· και να διασώζης καθώς εκ φύσεως εγεννήθης και είσαι πάντοτε ή σωτηρία όλων.

 

Κλῦθί μοι, ὦ πολύσεμνε θεά, πολυώνυμε δαῖμον, ὠδίνων ἐπαρωγέ, λεχῶν ἡδεῖα πρόσοψι, θηλειῶν σώτειρα μόνη, φιλόπαις, ἀγανόφρον, ὠκυλόχεια, παροῦσα νέαις θνητῶν, Προθυραία, κλειδοῦχ᾽, εὐάντητε, φιλοτρόφε, πᾶσι προσηνής, ἣ κατέχεις οἴκους πάντων θαλίαις τε γέγηθας, λυσίζων᾽, ἀφανής, ἔργοισι δὲ φαίνηι ἅπασι, συμπάσχεις ὠδῖσι καὶ εὐτοκίηισι γέγηθας, Εἰλείθυια, λύουσα πόνους δειναῖς ἐν ἀνάγκαις· μούνην γὰρ σὲ καλοῦσι λεχοὶ ψυχῆς ἀνάπαυμα·   ἐν γὰρ σοὶ τοκετῶν λυσιπήμονές εἰσιν ἀνῖαι, Ἄρτεμις Εἰλείθυια, † καὶ ἡ † σεμνή, Προθυραία. κλῦθι, μάκαιρα, δίδου δὲ γονὰς ἐπαρωγὸς ἐοῦσα καὶ σῶζ᾽, ὥσπερ ἔφυς αἰεὶ σώτειρα προπάντων.