Τον Βάκχον τον περίστυλον επικαλούμαι, τον δωρητήν του κρασιού. ο οποίος περιελισσάμενος (περιστρεφόμενος) προς κάθε κατεύθυνσιν εις τα δώματα του Κάδμου εστήριξε την γήν αφού απεμάκρυνε τους ισχυρούς κλονισμούς (σεισμούς), όταν ή αυγή, πού φέρει το πυρ ετάραξε όλην την γήν με τα ορμητικά σφυρίγματα του κεραυνού και εκείνος έτρεξεν επάνω ως σύνδεσμος (στήριγμα) όλων.
Έλα μακάριε, βακχευτή, με χαρούμενες διαθέσεις.
Έλα μακάριε, βακχευτή, με χαρούμενες διαθέσεις.
Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, μεθυδώτην, Καδμείοισι δόμοις ὃς ἑλισσόμενος πέρι πάντη ἔστησε κρατερῶς βρασμοὺς γαίης ἀποπέμψας, ἡνίκα πυρφόρος αὐγὴ ἐκίνησε χθόνα πᾶσαν πρηστῆρος ῥοίζοις· ὃ δ᾽ ἀνέδραμε δεσμὸς ἁπάντων. ἐλθέ, μάκαρ, βακχευτά, γεγηθυίαις πραπίδεσσιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου