ΗΣΙΟΔΟΣ ΗΜΑΣΤΕ ΤΟ 5 ΓΕΝΟΣ (ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ)

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ ΗΜΑΣΤΕ ΤΟ 5 ΓΕΝΟΣ (ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ) ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ (ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - Η ΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ) ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΑΥΡΑΛΟΓΙΑ ΓΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ.
 
O Ησίοδος μας μιλάει για τα πέντε γένη των ανθρώπων που έχουν περάσει μέχρι τώρα από την Γη.

Μετά το χρυσό γένος ήρθε το αργυρό, έπειτα το χάλκινο, το ηρωικό και φτάνουμε στο σιδερό και τελευταίο γένος.

Το οποίο περιλαμβάνει και εμάς, 2.500 χρόνια μετά.

Ο Ησίοδος κάνει μια πολύ δύσκολη για αυτόν περιγραφή, διότι περιγράφει με μαύρη καρδιά αυτά που βλέπει τριγύρω του και που δεν του είναι καθόλου ευχάριστα.

Όλα τα κακά που ξέφυγαν από το πιθάρι της Πανδώρας εγκατασταθήκαν, ελευθέρα πια, στους ανθρώπους τους οποίους οδήγησαν σεμια ηθική και πνευματική κατάπτωση, στην ανομία και στην διάλυση της κοινωνικής δομής.
======================
Αχ! Μακάρι να μην γεννιόμουνα τώρα εγώ, αναφωνεί γεμάτος θλίψι ο Ησίοδος. Ας γεννιόμουν πρωτύτερα ή αργότερα. Αλλά όχι τώρα.

Διότι το γένος αυτό ζει μέσα στον μόχθο και στα βάσανα.

Νύχτα μέρα οι άνθρωποι βασανίζονται και αφανίζονται καθώς τούς έδωσαν οι θεοί έγνοιες πολλές και βαρείες. Δεν έχει επικρατήσει το κακό.

Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Άρα υπάρχει ακόμη ελπίδα.

Όμως τα καλά είναι ανακατεμένα με τα κακά. Και ποιος θα ταξεχωρίσει; Ποιος θα βγει μπροστά;

Ποιος θα σηκώσει το βάρος; Οι θεσμοί έχουν καταρρεύσει.

Ή συγκρότησης της κοινωνίας έχει διασπασθεί. Τα ήθη έχουν αλλάξει.

(Ή απαισιοδοξία τού ποιητή είναι. βαθειά και διάχυτη. Βλέπει γύρω του την αδικία, την ατιμία, την οκνηρία, την αρπαγή.

Τίποτα δεν είναι όπως πρώτα.

Και μέσα απ’ τον βαθύ του συλλογισμό και την αγωνιά του για το μέλλον, κάνει μια πρόβλεψη, μία προφητεία, όπως θα λέγαμε αν επρόκειτο για Ιουδαίο προφήτη ή χριστιανό άγιο.)

Και αυτό το γένος, πού έχει μαύρη και σκληρή καρδιά, όπως μαύρος και σκληρός είναι ό σίδηρος, το κύριο συστατικό του, θα το καταστρέψει ο Ζευς, λέει με πόνο.

Πότε;Τότε.

Οταν αρχίσουν να γεννιούνται τα παιδιά με λευκούς κροτάφους, γερασμένα από την γέννα τους, χωρίς κανένα κίνητρο και όρεξη για ζωή.

Όταν δεν θα έχουν την ίδια γνώμη και τις ίδιες σκέψεις με τον πατέρα τους και δεν θα συμφωνούν σε τίποτα.

Όταν ή φιλοξενία, ή φιλία και οι δεσμοί αίματος δεν θα έχουν πια καμιά αξία.

Όταν οι γεροί γονείς θα αφήνονται, ανήμποροι, στην τύχη τους.

Όταν ή δικαιοσύνη θα βρίσκεταιστα χέρια των ισχυρών και θα την επιβάλλουν χειροδικώντας.

Όταν ο όρκος δεν θα υπολογίζεται πια και θα τιμωρούνται οι υβριστές, οι επίορκοι και οι κακοποιοί.

Τότε είναι πού ή Αιδώς και ή Νέμεσις , με πρόσωπο καλυμμένο απ’ την ντροπή, και για να μην βλέπουν τα όσα συμβαίνουν,θα εγκαταλείψουν τους ανθρώπους τού γένους αυτού και θα ανέβουν για πάντα, απ’ την πλατιά Γη ψηλά στον Όλυμπο, στα ανώτατα και καθαρότατα αιθερικά στρώματα, εκεί όπου το κακό δεν υπάρχει, σμίγοντας με τούς άλλους αθανάτους θεούς.

(Είναι χαρακτηριστικό πως οι θεές είναι τυλιγμένες με λευκά πέπλα,πράγμα που δείχνει ότι παραμένουν ανέγγιχτες από της ύβρεις των θνητών).

Οι μαύρες ψυχές και τα μαύρα έργα τού γένους αυτού δεν μπορούν να τις αγγίξουν.

Κι όταν αυτό συμβεί, τότε, μόνο το κακό θα υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους· και θα είναι πια αργά γιατί δεν θα ωφελεί καμία γιατρειά.

Αυτή είναι ή «προφητεία» τού Ησιόδου.