ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΤΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Οι μήνες του Αρχαίου Αττικού ημερολογίου ήταν Σεληνιακοί και άρχιζαν με τη φάση της Νέας Σελήνης (Νουμηνία).
Οι Αθηναίοι το πρώτο δεκαήμερο μετρούσαν κατ’ αύξοντα αριθμό τις ημέρες (Ισταμένου μηνός) δηλαδή αυξήσεως της Σελήνης (πρώτη, δευτέρα, τρίτη κλπ.
επί δέκα και το τρίτο δεκαήμερο μετρούσαν αντιστρόφως, ενδεκάτη, δεκάτη, ενάτη κλπ. Φθίνοντος μηνός, δηλαδή ελαττώσεως της Σελήνης, έως τη Νέα Σελήνη.
Επειδή 12 Σεληνιακοί μήνες ισούνται με 354 ημέρες, δηλαδή υπολείπονται κατά 11 ? ημέρες από το τροπικό έτος των 365 ? ημερών, κάθε τρίτο έτος, πρόσθεταν έναν εμβόλιμο μήνα, τον δεύτερο Ποσειδεώνα.
Επιπλέον, το Αττικό έτος, άρχιζε με τον μήνα Εκατομβαιώνα, με το θερινό ηλιοστάσιο, επομένως δεν υπάρχει σύμπτωση με τους δικούς μας μήνες και τις ημερομηνίες τους.
Γι’ αυτό και η κατάταξη των Αρχαίων Αττικών εορτών σε αυτούς, γίνεται κατά προσέγγιση. Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα, η Νουμηνία, θεωρείτο ως η ιερότερη ημέρα.
Την εόρταζαν ανεβαίνοντας στην Ακρόπολη με μεγάλη εμποροπανήγυρι, αγώνες στην παλαίστρα και συμπόσια.
Γι’ αυτό καμία ετήσια γιορτή δεν γινόταν σε νουμηνία.
Η δεύτερη ημέρα ήταν αφιερωμένη στον Αγαθό Δαίμονα, τον Διόνυσο, τον οποίο τιμούσαν με “άκρατον” (ανέρωτο) οίνο στο δείπνο.
Τιμούσαν όμως και άλλους ήρωες και δαίμονες.
Η τρίτη ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά και η τέταρτη στον Ηρακλή, τον Ερμή, την Αφροδίτη και τον Έρωτα.
Η έκτη και η έβδομη στην Άρτεμη και στον Απόλλωνα αντίστοιχα και η όγδοη στον Ποσειδώνα.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγές
•«Η Οδύσσεια των Ημερολογίων, τόμος Α’ – αναζητώντας τις ρίζες», εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ, εκδοθέν υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΠΗΓΗ http://eleysis69.wordpress.com/
Οι μήνες του Αρχαίου Αττικού ημερολογίου ήταν Σεληνιακοί και άρχιζαν με τη φάση της Νέας Σελήνης (Νουμηνία).
Οι Αθηναίοι το πρώτο δεκαήμερο μετρούσαν κατ’ αύξοντα αριθμό τις ημέρες (Ισταμένου μηνός) δηλαδή αυξήσεως της Σελήνης (πρώτη, δευτέρα, τρίτη κλπ.
επί δέκα και το τρίτο δεκαήμερο μετρούσαν αντιστρόφως, ενδεκάτη, δεκάτη, ενάτη κλπ. Φθίνοντος μηνός, δηλαδή ελαττώσεως της Σελήνης, έως τη Νέα Σελήνη.
Επειδή 12 Σεληνιακοί μήνες ισούνται με 354 ημέρες, δηλαδή υπολείπονται κατά 11 ? ημέρες από το τροπικό έτος των 365 ? ημερών, κάθε τρίτο έτος, πρόσθεταν έναν εμβόλιμο μήνα, τον δεύτερο Ποσειδεώνα.
Επιπλέον, το Αττικό έτος, άρχιζε με τον μήνα Εκατομβαιώνα, με το θερινό ηλιοστάσιο, επομένως δεν υπάρχει σύμπτωση με τους δικούς μας μήνες και τις ημερομηνίες τους.
Γι’ αυτό και η κατάταξη των Αρχαίων Αττικών εορτών σε αυτούς, γίνεται κατά προσέγγιση. Η πρώτη ημέρα κάθε μήνα, η Νουμηνία, θεωρείτο ως η ιερότερη ημέρα.
Την εόρταζαν ανεβαίνοντας στην Ακρόπολη με μεγάλη εμποροπανήγυρι, αγώνες στην παλαίστρα και συμπόσια.
Γι’ αυτό καμία ετήσια γιορτή δεν γινόταν σε νουμηνία.
Η δεύτερη ημέρα ήταν αφιερωμένη στον Αγαθό Δαίμονα, τον Διόνυσο, τον οποίο τιμούσαν με “άκρατον” (ανέρωτο) οίνο στο δείπνο.
Τιμούσαν όμως και άλλους ήρωες και δαίμονες.
Η τρίτη ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά και η τέταρτη στον Ηρακλή, τον Ερμή, την Αφροδίτη και τον Έρωτα.
Η έκτη και η έβδομη στην Άρτεμη και στον Απόλλωνα αντίστοιχα και η όγδοη στον Ποσειδώνα.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγές
•«Η Οδύσσεια των Ημερολογίων, τόμος Α’ – αναζητώντας τις ρίζες», εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ, εκδοθέν υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΠΗΓΗ http://eleysis69.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου